Μαρτυρία προσκηνητού στη Συμφερούπολη για τη μνήμη του Αγίου Λουκά

Είχαμε ξεκινήσει πριν περίπου 5 χρόνια με ένα γκρουπ από την Αθήνα με οργανωτή την Ιερά Μονή Σαγματά για την Συμφερούπολη με σκοπό να παραβρεθούμε στη γιορτή του Αγίου Λουκά επισκόπου Συμφερουπόλεως, μαζί με τους ντόπιους χριστιανούς αλλά και με άλλους Έλληνες που βρεθήκαμε εκεί από άλλα μέρη της Ελλάδας.

Νωρίς το πρωί φτάσαμε στη Συμφερουπολη με πτήση τσάρτερ από Αθήνα ….πρώτη φορά βρισκόμαστε σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ και μας έχουν εντυπωσιάσει οι εικόνες που βλέπουμε μέσα από το λεωφορείο καθώς φεύγουμε από το αεροδρόμιο προς το κέντρο της πόλης.

Περάσαμε από πολλές εκκλησίες …είδαμε όμορφους ναούς με εντυπωσιακά καμπαναριά και τρούλους αλλά δεν γνωρίζαμε ποια απ όλες ήταν ο ναός που φιλοξενεί το σκήνωμα του Αγίου μας.

Σταθήκαμε για λίγο στην άκρη ενός δρόμου και περιμέναμε οδηγίες για το πώς θα κινηθούμε…σημειωτέον δεν είχαμε ξεναγό οπότε περιμέναμε τους Πατέρες και τον αγαπητό π Νεκτάριο να μας πουν τι θα κάνουμε.

Τελικά δίνουν οδηγία να κατεβούμε από το λεωφορείο γιατί είμαστε κοντά στο ναό του Αγίου Λουκά.

Από τη στιγμή αυτή και μετά αρχίζει να βγαίνει μια ευωδία μέσα στο λεωφορείο και όσο περνούσαν τα λεπτά μεγάλωνε εντυπωσιακά.

Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν από λιβάνι που κουβαλούσε ο κόσμος για τον Άγιο από την Ελλάδα…αλλά μετά λόγω της δύναμης που είχε η ευωδία κατάλαβα ότι δεν ήταν από κει.

Καθώς ετοιμαζόμασταν να κατεβούμε λέω δυνατά προς τη παρέα μου…τι ωραία ευωδία?

Οι απάντησης ήταν όμως διφορούμενες…άλλοι έλεγαν …μα για πια ευωδία λες? Ενώ άλλοι συμφωνούσαν….

τελικά καταλάβαμε ότι δεν ήταν ανθρώπινη κατάσταση αυτή και αυτό επιβεβαιώθηκε και στη συνέχεια όταν η ευωδία αυτή μας ακλούθησε αρκετό δρόμο μέχρι το σκήνωμα Του μέσα στο ναό της Αγίας Τριάδος και μέχρι τη στιγμή που προσκυνήσαμε το λείψανο του Αγίου μας

Η εκδρομή κράτησε 5 μέρες που ήταν εντυπωσιακά όμορφα, αλλά αυτό το αίσθημα που κυριαρχούσε σε όλους μας ήταν …το ότι νοιώθαμε σαν σπίτι μας στη Κριμαία παντού… όπου και αν πηγαίναμε …όσο και αν ήταν όμορφα το μυαλό μας ήταν να γυρίσουμε στο Ναό του και να είμαστε κοντά Του σαν να ήταν ένας αγαπημένος μας συγγενής….

Φύγαμε αφήνοντας τη καρδιά μας στον Άγιο που τόσο όμορφα και ζεστά μας φιλοξένησε και ελπίζουμε σύντομα να επιστέψουμε όχι για μια φορά αλλά περισσότερες.,,,

Αλλά και στη Ελλάδα πια τον τιμάμε όπως αυτός μας προστατεύει και μας συντροφεύει στις δυσκολίες της ζωής μας.. παρηγορώντας μας..

Δι ευχών του Αγίου Λουκά Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον και σώσον ημάς….αμήν!